طهماسب صفوي

شاه طهماسب صفوي از يازده سالگي به پادشاهي ايران رسيده بود. او پس از تحمل چند سال بيماري و بعد از 54 سال سلطنت در 65 سالگي وفات يافت.

ادامه نوشته

ابوالفضل بلعمی

ابوالفضل بلعمي، دانشمند مشهور ايراني، اهل بخارا در ازبكستان اِمروزي بود و چون يكي از اجدادش در بلعم در آسياي صغير مي‏زيست به بلعمي مشهور شد. او وزير خردمند، فاضل، كاردان و دانشمندِ امير نصر ساماني بود كه تاليفات ارزشمندي از خود به جاي گذاشته است.

ادامه نوشته

محمد تقی فلسفی

حجت‏الاسلام و المسلمين محمدتقي فلسفي در سال 1286ش (1326ق) در خانواده‏اي عالم به دنيا آمد. وي پس از فراگيري ادبيات و سطوح، به آموختن فلسفه و معقول از استاداني همچون ميرزا طاهر تنكابني، ميرزا محمود قمي، سيدمحمد كاظم عصار و ميرزا مهدي آشتياني پرداخت و بنيه علمي خود را استوار ساخت. وي پس از آن به وعظ و خطابه روي آورد و در پانزده سالگي اولين جلسه منبرش را در محضر پدر و گروه بسياري از مردم برپا كرد كه تشويق همگان را برانگيخت. از آن پس، نام فلسفي بر سرزبان‏ها افتاد و در نوزده سالگي براي منبر به مجلس شوراي ملي دعوت شد.

ادامه نوشته

شيخ محمد تقي آملي

حكيم بزرگوار آيت‏اللَّه شيخ محمد تقي آملي در حدود سال 1265 ش برابر با 1304 ق در تهران متولد شد. وي قسمتي از دروس معقول و منقول را نزد پدرش آقا شيخ محمد آملي و ميرزا حسن كرمانشاهي خواند و اين دروس را نزد حاج شيخ عبدالنبي مجتهد نوري تكميل نمود. آيت‏اللَّه آملي از آن پس به نجف رفت و در محضر درس ميرزاي ناييني، ميرزا ابوتراب خوانساري، شيخ محمدحسين غروي اصفهاني، ميرزا محمود قمي، سيدابوالحسن اصفهاني و آقاضياءالدين عراقي به تكميل فقه و اصول پرداخت تا به مقامات عالي علم و اجتهاد رسيد. اين عالم رباني، در اخلاق نيز از محضر عارف كامل حاج ميرزا علي آقا قاضي طباطبايي فيض گرفت و به مدارج بالاي اخلاق و عرفان دست يافت.

ادامه نوشته

سيد محمدحسن ميرجهاني

آيت‏اللَّه حاج سيدمحمدحسن بن ميرسيدعلي ميرجهاني طباطبايي اصفهاني، در سال 1280 ش برابر با 1319 ق در يكي از روستاهاي اطراف اصفهان ديده به جهان گشود. وي پس از فراگيري علوم پايه، به نجف اشرف عزيمت نمود و از محضر آيات عظام: آقا ضياءالدين عراقي، سيدابوالحسن اصفهاني، شيخ عبداللَّه مامقاني و ميرزاي ناييني بهره جست و به مدارج عالي علمي رسيد.

ادامه نوشته

سلمان ساوجي

خواجه جمال الدين سلمان بن علاءالدين محمد ساوجي معروف به سلمان ساوجي از بزرگ‏ترين شاعران قصيده‏سرا و از غزل گويان نيكو سخن قرن هشتم هجري مي‏باشد. زندگي سلمان بيشتر در دربار امراي آل جلاير (ايلكانيان) و در بغداد كه پايتخت آنان بود، سپري شده است. سلمان را مي‏توان آخرين قصيده سراي بزرگ ايران بعد از مغول دانست و او از همه‏ي معاصران خود، بهتر از عهده‏ي تتبع قصايد شاعران قصيده سراي قرن پنجم و ششم هجري برآمده است.

ادامه نوشته

عزیز الله خوشوقت

عزیز الله خوشوقت در ماه رجب سال ١٣٠٥ هجری شمسی در شهر بادکوبه(باکو) به دنیا.

پدر و مادر وی اهل زنجان بودند اما چند سالی را به خاطر نا امنی منطقه، به باکو مهاجرت کرده بودند که عزیز، دومین فرزند خانواده، در آنجا تولد یافت.

ایشان پس از تحصیلات دبیرستان، به علوم حوزوی روی آورد و پس از 5 سال تحصیل در مسجد لرزاده تهران راهی دیار علم و تقوا، قم شد.

ادامه نوشته

علی فلاحیان

استاد حوزه علمیه قم

موسس حزب جمهوری اسلامی در استان

حاکم شرع آبادان و خرمشهر

رئیس بنیاد مسکن آبادان

فرمانده کمیته انقلاب اسلامی آبادان

حاکم شرع باختران

حاکم شرع مشهد

قائم مقام دادستان انقلاب کل کشور

از موسسین وزارت اطلاعات

فرمانده کل کمیته های انقلاب اسلامی

رئیس بازرسی نیروهای مسلح در زمان جنگ

اولین دادستان ویزه روحانیت

استاد دانشگاههای شهید بهشتی ، امام محمد باقر و ...

قائم مقام وزارت اطلاعات

عضو شورای سیاست گذاری صدا و سیما

وزیر اطلاعات

عضو شورای امنیت ملی

نماینده سومین دوره خبرگان رهبری استان خوزستان

ادامه نوشته

محمدحسن حجتی هرسینى كرمانشاهى

محمدحسن حجتی هرسینى كرمانشاهى از علماء اعلام و فقهاء كرام معاصر كرمانشاه مى‏باشند.
در سال 1315 ق در یك فرسخى هرسین متولد شده و از روز نخست طالب دین و دیانت و علم و شرافت بوده و در خانواده متدین و متعصب و میهمان دوستى تربیت گردیده و خود از كوچكى مقدس و متقى و از هر صغیره و حتى مكروهات فرار و اجتناب نموده به طورى كه اهالى محل ایشان عقاید عجیبى در استجابت دعا و تقواى ایشان داشته‏اند وى در سن 17 سالگى در زمان ریاست مرحوم آیت‏اللَّه العظمى میرزا محمدتقى شیرازى به سامرا مشرف و اشتغال به تحصیل ورزیده و پس از انتقال (معظم له) به كربلا ایشان هم عزیمت به كربلا و مورد نظر و مهر مرحوم میرزا قرار گرفته

ادامه نوشته

آيت الله سيد على خامنه اى(رهبر انقلاب اسلامي ايران)

 

حضرت آيت الله سيد على خامنه اى فرزند مرحوم حجت الاسلام والمسلمين حاج سيد جواد حسينى خامنه‌اى، در 1318 شمسی برابر 1358 قمرى در مشهد مقدس چشم به دنيا گشود. ايشان دومين پسر خانواده هستند. زندگى سيد جواد خامنه اى مانند بيشتر روحانيون و مدرسّان علوم دينى، بسيار ساده بود. همسر و فرزندانش نيز معناى عميق قناعت و ساده زيستى را از او ياد گرفته بودند و با آن خو داشتند.
رهبر بزرگوار در ضمن بيان نخستين خاطره هاى زندگى خود از وضع و حال زندگى خانواده شان چنين مى‌گويند:
«پدرم روحانى معروفى بود، امّا خيلى پارسا و گوشه گير... زندگى ما به سختى مى گذشت. من يادم هست شب هايى اتفاق مى افتاد كه در منزل ما شام نبود! مادرم با زحمت براى ما شام تهيّه مى كرد و... آن شام هم نان و كشمش بود.»

ادامه نوشته

محمدعلي اردوبادي

شيخ محمدعلي اردوبادي فرزند ميرزا ابوالقاسم، از علما و مراجع تقليد شيعه در تبريز به دنيا آمد و پس از تكميل مقدمات و سطوحِ دروس حوزه، به كربلا هجرت نمود. فقه و اصول را از محضر استاداني چون فاضل اردكاني و شيخ زين‏العابدين مازندراني و حكمت و فلسفه را از محضر ميرزا علامه برغاني فرا گرفت. آن‏گاه نجف اشرف را مسكن خويش قرار داد و مدارج عالي اجتهاد را پيمود

ادامه نوشته

ميرزا حبيب اللَّه رشتي

مرجع عاليقدر تشيع، ميرزا حبيب اللَّه رشتي در سال 1198ش (1234ق) در املش گيلان به دنيا آمد. وي پس از يك درگيري كه با خان منطقه پيدا كرد، راهي قزوين شد و نزد شيخ عبدالكريم ايرواني شاگردي نمود تا اين كه در 25 سالگي به اجتهاد دست يافت. ايشان سپس براي استفاده از معارف ديني، راهي نجف اشرف شده و از محضر فقيه بزرگ، شيخ محمدحسن نجفي، صاحب جواهر و شيخ مرتضي انصاري فيض برد.

ادامه نوشته

سيدابوالقاسم خويى

 آيت‏اللَّه العظمي سيدابوالقاسم خويى فرزند حاج سيدعلي اكبر در شب پانزدهم ماه رجب سال 1317 ق در خانواده‏اي اهل علم و دانش و تقوي در شهرستان خوي ديده به جهان گشود و در 13 سالگي براي تحصيل علوم اسلامي عازم نجف شد. ايشان از كودكي و نوجواني به هوش و ذكاوت و استعداد معروف بود. آيت‏اللَّه خويى در 21 سالگي به درس خارج مشغول شد و از بزرگاني همچون آيات عظام: كمپاني، عراقي، بلاغي، شيخ الشريعه‏ي اصفهاني و آقا سيدابوالحسن اصفهاني اجازه‏ي اجتهاد دريافت نمود. ايشان از جواني به تدريس همت مي‏ورزيد و پس از اخذ اجتهاد، درس خارج خود را آغاز كرد.

ادامه نوشته

سلمان فارسی(روزبه)

روزبه معروف به سلمان فارسي از اهالي منطقه‏ي جِي در اصفهان بود كه در ابتدا آيين زرتشتي و آتش‏پرستي داشت. وي بر اثر برخورد با دين مسيح به آن گرايش پيدا كرد و در راه عزيمت براي يافتن كيش برتر، راهي شام و سپس حجاز گرديد. او را در اين زمان به عنوان برده‏اي خريد و فروش كردند و سال‏ها قبل از هجرت پيامبر اكرم(ص)، در مدينه به كارگري براي يك يهودي مشغول بود. ساليان اوليه‏ي حضور پيامبر در مدينه نيز با اين ايام همراه بود و او توفيق حضور در جنگ‏هاي پيامبر(ص) را نيافت. سلمان فارسي سرانجام به دين اسلام مشرف شد و پس از آن كه پيامبر(ص) او را سلمان نام نهاد از نزديك‏ترين ياران رسول خدا گرديد.

ادامه نوشته

آيت‏اللَّه ميرزا كاظم تبريزي

فقيه اصولي، محدث رجالي و جامع معقول و منقول، آيت‏اللَّه ميرزا كاظم تبريزي از علماي مشهور حوزه‏هاي علميه نجف و قم، در حدود سال 1299 ش (1340ق) در تبريز به دنيا آمد و در نوجواني به تحصيل علوم ديني روي آورد. وي پس از گذراندن دروس مقدمات و سطح در 21 سالگي به نجف كوچيد و از حضرات آيات: شيخ موسي خوانساري، شيخ محمدرضا آل‏ياسين، سيد ابوالحسن اصفهاني، شيخ محمدكاظم شيرازي، سيدمحسن حكيم و سيد محمود شاهرودي بهره‏هايي وافر برد. آيت‏اللَّه تبريزي همچنين به مدت بيست سال از محضر درس فقه، اصول، رجال و تفسير آيت‏اللَّه سيد ابوالقاسم خويي استفاده كرد و از برترين تلامذه‏اش محسوب مي‏شد.

ادامه نوشته

شيخ عبدالحسين چهرگاني غروي

آيت‏اللَّه حاج  در سال 1289 ش (1328ق) در خانداني كه سابقه سه قرن روحانيت و مرجعيت در منطقه آذربايجان داشتند در نجف اشرف به دنيا آمد. وي پس از طي دوران ابتدايي به فراگيري علوم حوزوي روي آورد و از استادان نامداري همچون حضرات آيات: حاج ميرزا باقر زنجاني، شيخ حسين اهري و شيخ ابوالحسن مشكيني بهره بُرد. آيت‏اللَّه غروي در 22 سالگي راهي آذربايجان شد و به مدت سه سال از درس آيت‏اللَّه انگجي استفاده نمود. از آن پس در درس آيت‏اللَّه شيخ عبدالكريم حائري يزدي و سيد محمد حجت كوه كمره‏اي در قم شركت جست و به مدارج والاي علمي دست يافت. آيت‏اللَّه غروي پس از آن، در تبريز به تدريس و تعليم و ارشاد مردم و توجه به مباحث اخلاقي اشتغال پيدا كرد و جوانان را به اسلام اصيل رهنمون مي‏ساخت. اين عالم مجاهد در زماني كه انديشه‏هاي ضد ديني و الحادي از جانب بي‏دينان در جامعه مطرح شده بود، با دلايل قاطع به دفاع از حريم دين پرداخت كه بعدها با نام اسلام و شيعه به چاپ رسيد.

ادامه نوشته

سيدعبدالحسين دستغيب

شهادت استاد اخلاق آيت ‏اللَّه "سيد عبدالحسين دستغيب" سومين شهيد محراب در شيراز (1360ش)

آيت‏اللَّه سيدعبدالحسين دستغيب در سال 1292 شمسي (عاشوراي 1332 ق) در شيراز در خانواده‏اي كه 800 سال سابقه علم و فضيلت دارند متولد گرديد. وي پس از سپري كردن مقدمات علوم اسلامي، در 22 سالگي به نجف اشرف مهاجرت نمود و در آنجا از محضر استاداني چون سيدابوالحسن اصفهاني، شيخ محمد كاظم شيرازي و سيد ميرزا آقا اصطهباناتي استفاده نمود و پس از سالياني اقامت در نجف، از بزرگان حوزه علميه آن سامان، اجازه اجتهاد گرفت.

ادامه نوشته

اثيرالدين ابهري

اثيرالدين ابهري فيلسوف، منجم و رياضي دان برجسته‏ي ايراني از مشاهير حكماي اسلام و از شاگردان امام فخر رازي و كمال الدين بن يونس بود. ابهري بيشتر اوقات عمر خود را به تدريس و تاليف كتاب پرداخت و آثار او باتوجه به صاحبنظر بودن وي در منطق، حكمت، رياضي و نجوم، از ارزش بسياري برخوردار است. از اين منجم و رياضي‏دان ايراني آثار بسياري بر جاي مانده كه از ميان آنها مي‏توان به كتاب اصلاح اصول اُقليدُس و هدايت الحِكمَه اشاره كرد.

ادامه نوشته

سيد محمدرضا موسوي گلپايگاني

آيت‏اللَّه العظمي سيد محمدرضا موسوي گلپايگاني در سال 1277 ش (1316ق) در منطقه گوگد گلپايگان به دنيا آمد. وي پس از طي دروس مقدمات در زادگاه خود، راهي اراك گرديد و در 21 سالگي وارد درس خارج فقه و اصول آيت‏اللَّه حائري يزدي شد. ايشان پس از هجرت به قم، در حلقه اصحاب خاص استاد قرار گرفت و پس از تاسيس حوزه علميه قم و رحلت آيت‏اللَّه حائري يزدي تدريس خارج فقه و اصولِ خود را آغاز كرد. 

ادامه نوشته

قطب الدين محمود شيرازي،

قطب الدين محمود شيرازي، فيلسوف، منجم و پزشك مشهور ايراني، در شيراز زاده شد. وي ابتدا به تحصيل طب پرداخت و بعد از مرگ پدر به جاي وي در يكي از بيمارستان‏هاي شيراز به طبابت مشغول شد. قطب الدين شيرازي پس از تاسيس رصدخانه‏ي مراغه، ساليان زيادي در محضر خواجه نصيرالدين طوسي به سر بُرد و از دانش آن استاد برجسته، بهره‏مند گرديد

ادامه نوشته

محمدحسين مشايخ

استاد محمدحسين مشايخ فريدني در سال 1291 ش در تهران به دنيا آمد. وي در محضر پدر، مقدمات علوم ديني را فرا گرفت و در كنار آن به تحصيل علوم جديد نيز پرداخت. سپس وارد مدرسه دارالفنون گرديد و نزد استاداني همچون حبيب يغمايي، جلال‏الدين همايي، احمد بهمنيار كرماني و علي‏اكبر سياسي شاگردي كرد. وي در سال 1312 وارد دانشكده معقول و منقول شد و همزمان با دروس دانشگاهي، رشته ادبيات را دنبال نمود. استادان وي در دوره دكتراي ادبيات افرادي همچون ملك‏الشعراء بهار، بديع‏الزمان فروزانفر و فاضل توني بودند.

ادامه نوشته