سلمان ساوجي

خواجه جمال الدين سلمان بن علاءالدين محمد ساوجي معروف به سلمان ساوجي از بزرگ‏ترين شاعران قصيده‏سرا و از غزل گويان نيكو سخن قرن هشتم هجري مي‏باشد. زندگي سلمان بيشتر در دربار امراي آل جلاير (ايلكانيان) و در بغداد كه پايتخت آنان بود، سپري شده است. سلمان را مي‏توان آخرين قصيده سراي بزرگ ايران بعد از مغول دانست و او از همه‏ي معاصران خود، بهتر از عهده‏ي تتبع قصايد شاعران قصيده سراي قرن پنجم و ششم هجري برآمده است.

ادامه نوشته

حسین بایقرا

 

حسين بايقرا. وي آخرين پادشاه تيموري است كه مدتي طولاني در شرق ايران حكومت كرد. بايقرا در محرّم 842 ق. در شمال شرقي شهر هرات و در محلي به نام دولتخانه چشم به جهان گشود (14: ج 7، ص 8). نسب او هم از جانب پدر و هم از سوي مادر به تيمور مي‌رسد. پدرش غياث‌الدين منصور، فرزند بايقرا بود. اين بايقرا از نوادگان تيمور بود كه به قولي در سال 826 ق. در بادغيس به قتل رسيد (12: ج 2، ص 206-207) و نبايد او را با نواده‌اش، حسين بايقرا، اشتباه گرفت. مادر حسين بايقرا فيروزه بيگُم نام داشت كه نوه امير موسي، دخترزاده تيمور، بود (338:10).

حسين بايقرا ابتدا در دستگاه الغ بيگ(850-853 ق.) و تحت حمايت او بود. پس از آنكه ابوسعيد گوركان (855-873ق.) به حكومت رسيد، وي را به زندان انداخت، ولي او از زندان گريخت و به ميرزا ابوالقاسم بابر (852-861 ق.) پيوست. در سال 862 ق. موفق شد استرآباد را تصرف كرده و مقرّ حكومت خويش سازد، ولي در نبرد با ابوسعيد شكست خورد. با مرگ ابوسعيد در 873 ق. و خالي بودن ميدان از رقيبان قدرتمند، به هرات لشكر كشيد و تا پايان عمر در شرق ايران مقتدرانه حكومت كرد (118:2).

ادامه نوشته

بيژن جلالي

بیژن جلالی (زاده ۳۰ آبان ۱۳۰۶ تهران - درگذشت ۲۴ دی ۱۳۷۸) شاعر معاصر ایران است.

بیژن جلالی در در آخرین شب آبان ماه سال ۱۳۰۶ در تهران به دنیا آمد. پدر وی، ابراهیم جلالی بود و مادرش اشرف‌الملوک هدایت. خانواده‌ی پدری‌اش در اصل تفرشی بودند. جد اعلای آن‌ها میرزا علی مستوفی نام داشت. پدربزرگش شمس‌الدین جلالی (فطن‌الملک) بود. و در اواخر دوره‌ی پهلوی اول در وزارت داخله و وزارت دارایی مناصب مهمی را بر عهده گرفت. خانواده‌ی مادری جلالی از خاندان قدیمی هدایت به شمار می‌رفتند. سرسلسه‌ی این خاندان در دوره‌ی قاجار، رضاقلی‌خان هدایت است. رگه‌ی فرهنگی خاندان هدایت، در یکی از پسران او تداوم یافت: نیرالملک، اعتضادالملک، پدر عیسی، محمود و صادق هدایت، فرزند نیرالملک بود. اعتضادالملک، پدر بزرگ مادری جلالی است.

ادامه نوشته

مهدي حميدي شيرازي

دکتر مهدی حمیدی از شاعران بنام و چهره های درخشان ادبیات معاصر ایران است. وی در سال 1293 شمسی در شیراز پا به عرصه وجود گذاشت. پدرش مرحوم سید محمد حسن ثقة الاعلام از بازرگانان معروف شیراز بود که در دوره های اول مجلس شورای ملی، از آن شهر به نمایندگی مجلس انتخاب گردید.

مادرش بانو سکینه آغازی یکی از زنان دانشمند و تربیت شده و اصیل بودکه خود شاعره ای سخن سنج به شمار می رفت. وی در حدود چهل سال قبل که فرهنگ ایران و مخصوصاً تعلیم و تربیت دوشیزگان با مخالفتهای زیادی مواجه بود در شیراز به تأسیس مدرسه ای بنام "عفتیه "که در حقیقت مادر تمام مدارس دخترانه فارس محسوب می شود، همت گماشت.

ادامه نوشته

خليل عمراني

خليل عمراني شاعر، پژوهشگر، كارشناس ارشد ادبيات فارسي متولد 1343 بندر دير بوشهر است . وی در سال 1372،پس از اخذ لیسانس ادبیات فارسی دبیر دبیرستان آیت‌الله طالقانی‌ بندر دیر شد و یک سال بعد، معاونت فرهنگی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی را به عهده گرفت. در سال 1376 به تهران آمد و ضمن‌ فعالیت‌های فرهنگی به تدریس‌ ادبیات در اسلامشهر پرداخت و از سال 1378 کارشناس فعالیت‌های‌ ادبی ادارهء کل آموزش و پرورش‌ تهران شد.

ادامه نوشته

میر جلال الدین کزازی

استاد دكتر میر جلال الدین كزازی به سال ۱۳۲۷ خورشیدی در خانواده ای فرهیخته در كرمانشاه زاده شد و آموزش خود را تا دریافت دیپلم طبیعی(تجربی) در همین شهر گذراند و در سال ۱۳۴۶ به دانشكده ی ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران راه یافت .كارشناسی و كارشناسی ارشد را در رشته ی زبان و ادب پارسی در این دانشكده سپری نمود.وی سال ها پس از این در سال ۱۳۶۹ در آزمون دكتری ادبیات پارسی شركت جست و با رتبه ای بالا در دانشگاه تهران پذیرفته شد.در سال ۱۳۷۱توانست با راهنمایی (( دکتر اسماعیل حاکمی والا ))   از پایان نامه ی خود به نام "رویا – حماسه – اسطوره" دفاع كند...

ادامه نوشته

بابک نیک طلب

نيك‌طلب در 9 تير 1346 در تهران متولد شد. وي فارغ‌التحصيل رشته زبان و ادبيات فارسي (كارشناسي) مي‌باشد.
او كارشناس ادبي وزارت آموزش و پرورش است. در تهران سكونت دارد و با نشريات مختلف همكاري دارد.

ادامه نوشته

مصطفي رحماندوست

مصطفی رحماندوست، شاعر، قصه نویس و مترجم کتاب‌های کودکان و نوجوانان، اول تیر سال ۱۳۲۹ در همدان به دنیا آمد.

وی پس از اخذ مدرک کارشناسی خود در رشته زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران، به عنوان کارشناس کتاب‌های خطی در کتابخانه مجلس مشغول به کار شد.

 

ادامه نوشته

جعفر ابراهيمي

جعفرابراهیمی شاعر ایرانی، متخلص به شاهد است

در سال ۱۳۳۰ دراردبیل متولد گردید.به جهت ادامه تحصیل به تهران مهاجرت کرد و در همان جا ساکن شد. تحصیلات خود رادرتهران تا مقطع دیپلم در رشته ریاضی سپری نمود.درمدت ده سال نویسنده برنامه‌های رادیویی بوده و مسئولیتهای مختلفی را نیز برعهده داشته‌است.

آثاربرگزیده

• یک سنگ و یک دوست: کتاب سال ۶۷
• آواز پوپک: کتاب سال ۷۲
• آسمان ابری نیست: برندة جایزة بزرگ کانون در سال ۷۴
• آب مثل سلام: برنده جایزه بزرگ کانون
• خورشیدی اینجا خورشیدی آنجا: کتاب برگزیده شورای کودک
• بوی گنجشک: کتاب برگزیده سروش نوجوان
• در کوچه‌های خیس: برندة دیپلم افتخار به جشنواره کانون
• پلی به‌سوی شعر (فصل خون مهتاب): کتاب سال و برندة جایزه اول جشنواره کانون

ادامه نوشته

بيوك ملكي

وي در سال 1339، در روستاي «زرجه بستان» از توابع قزوين به دنيا آمد. تحصيلاتش را در تهران گذراند. از طريق پدر با شعر آشنا شدو........

يكي از اعضاي سردبيري مجلة «سروش نوجوان» است، علاوه بر فعاليتهاي مطبوعاتي، بيش از دو دهه مجموعه شعرهايي  را براي كودكان و نوجوانان منتشر كرده است و از مؤثرترين شاعران در حوزه ي شعر نوجوان است ملكي در كنار سرودن شعر نقاشي هم مي كشد .

ادامه نوشته

اسدالله شعباني

 

اسدالله شعباني متولد تير ماه سال ۱۳۳۷ از دوازده سالگي مشغول به كار شد. اما در كنار كار، تحصيلش را تا مقطع كارشناسي زبان و ادبيات فارسي ادامه داد. شعباني در سال ۱۳۸۴ عنوان درجه يك هنري در رشته ي شعر را از سوي وزارت ارشاد دريافت كرد. اشعار ساده و در عين حال عميق او با استقبال كودكان رو به رو شده اند و كتاب هايش جوايز متعددي را برايش به ارمغان آورده اند .

ادامه نوشته

شكوه قاسم نيا

شکوه قاسم نیا بیشتر به عنوان شاعر شناخته شده تا یک داستان نویس. با این حال دو سوم کتاب های او داستان هستند و در میان شعرهایش ، شعر محض و شعر روایی (داستان منظوم) هر دو به چشم می خورند و اولین کتاب شعر وی مثل یک گل کوچک نام داشت که در سال 1366 توسط انتشارات نهاد هنر و ادبیات منتشر شد و شامل ده شعر می‏ باشد. حدود 60% کتاب‏های قاسم نیا را داستان تشکیل می‏ دهد و اولین کتاب مستقل او نیز یک داستان بود با نام روباه مرغ ندیده که در سال 1365 منتشر شده است.

ادامه نوشته

عرفان نظرآهاری

عرفان نظرآهاری ، نویسنده و شاعر کودکان و نوجوانان، سال ۱۳۵۳ در تهران زاده شد. او کارشناس ادبیات انگلیسی است. مدرک دکترای خود را در رشته زبان و ادبیات فارسی دریافت کرده و هم اکنون دانشجوی دوره دکترای تاریخ فلسفه است.

اودرسال ۲۰۰۱برگزیده نخست کنگره شعر زنان شد و"پشت کوچه های ابر" اثر این نویسنده به عنوان برگزیده جشنواره کتاب کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان انتخاب شد. نظرآهاری هم اکنون به تدریس در دانشگاه ها و مراکز علمی و آموزشی مشغول است.

ادامه نوشته

ابوالفتح سلطان ابراهیم میرزا

ابراهیم میرزا علاوه بر تسلط بر علوم متداول آن زمان در موسیقی و نوازندگی نیز استاد بود و این فنون را از مولانا قاسم قانونی موسیقی‌دان آن عهد فراگرفته بود و چندساز، به خصوص طنبور را خوب می‌نواخت‌. در طراحی و نقاشی هنرمندی شایسته بود و گروهی از نقاشان برجسته نیز از تشویق و تربیت او بهره‌ور بودند. وی همچنین در تیراندازی، شنا، چوگان، قپق اندازی و شطرنج مهارت داشت‌. در سازتراشی، زهگیرتراشی، بهله دوزی، طنبورسازی، صحافی و تذهیب، عکس سازی و رنگ‌آمیزی و زرگری، حتی در طباخی و پختن انواغ نان‌ها و شیرینی‌ها استاد بود. در درودگری و خاتم‌بندی نیز دست داشت . هرگز شراب نمی‌نوشید......

ادامه نوشته

محمد انوري

 اوحدالدين محمدبن محمد انورى ابيوردى از گويندگان نامبردار نيمه دوم قرن ششم هجرى و از کسانى است که در تغيير سبک سخن فارسى اثر بيّن و آشکارى دارد. تخلص وى ، همچنانکه خود گفته و معاصران او در اشعار خود آورده‌اند ، انورى است...

دوران جوانى انورى بطوس در تحصيل علوم گذشت، و او گذشته از ادبيات که در آن به غايت قصوى رسيد، به فلسفه و رياضيات نيز توجه داشت و در عين اشتغال به علم در شعر نيز مهارت حاصل کرد و هم در جوانى به دربار سنجر راه يافت و قسمت بزرگى از عمر خود را در خدمت آن سلطان گذرانيد، چنانکه خود در يکى از قصايد که در مدح آن پادشاه جنگجو سروده است، گويد:  
 خدمت سى سال را آخر ببايد حرمتى  خدمت سى‌ساله در حضرت نباشد سرسرى

ادامه نوشته

احمد نراقی

ملا احمد نراقی ۱۵ سال از ایّام نوجوانی و جوانی اش (حدود حدود سالهای ۱۱۹۰تا ۱۲۰۵) را نزد پدرش تحصیل کرد؛ که این، دوران عمدهٔ تحصیلش است. پس از مدّت کوتاهی به خاطر هوش و استعداد سرشارش به مقام استادی نائل و در حوزهٔ علمیّه مشغول به تدریس شد. در سال ۱۲۱۲ همراه پدرش به عراق رفته و هر دو نفر در درس آقا محمد باقر وحیدبهبهانی‏ شرکت نمودند. سپس به ایران(احتمالا کاشان) بازگشتند. ایشان پس از مدّتی مجدّداً به عراق (نجف و کربلا) بازگشت و پس مدّتی تحصیل، تدریس، تحقیق و تألیف به درجه اجتهاد رسید. امّا بدلیل وفات پدر (۱۲۰۹ ه.ق) به زادگاهش کاشان بازگشته و به جای پدرش مسؤلیت اداره حوزه علمیه و تدریس در آنجا را به عهده گرفت.

ایشان در عهد فتحعلی شاه قاجار می‌زیست. «دوره قاجاریه از شگفت‌انگیزترین ادوار تاریخ ایران است. دوره‌ای است که قدرتهای بزرگ جهان از اقصی نقاط دنیا به علل گوناگون چشم به آن دوخته بودند. و ایران مرکزی شده بود که تمام قدرتها دور آن دایره زده بودند».به طوری که به دلایلی دولت روسیه دو بار به ایران حمله کرد.

مسجد آقا بزرگ که برای نماز، تبلیغ و تدریس ملا مهدی نراقی دوم ساخته شد؛ از زیباترین بناهای اسلامی به شمار می‌آید.

ادامه نوشته

ابوتراب اصفهانی

اَبوتُرابِ اِصْفَهانی، متخلص به تُرابا (۹۸۹-۱۰۷۲ق/۱۵۸۱-۱۶۶۲م)، خوشنویس و نستعلیق‌نویس صاحب‌نام و یکی از معروف‌ترین شاگردان میرعماد است که پس از مرگ او به جانشینی اش بر مسند تعلیم خط نشست.

وی در یک خانوادهٔ بزرگ و توانگر اصفهانی زاده شد . در منابع از تاریخ تولد او سخنی نرفته، اما از آنجا که به نوشته میرزای سنگلاخ  به هنگام مرگ ۸۳ ساله بوده، می‌بایست در ۹۸۹ق به دنیا آمده باشد. در جوانی «مدتی به مقتضای سن به هرزه گردی» مشغول بود و سپس به تزکیهٔ نفس پرداخت و در این راه کوشش بسیار کرد.

او در خوشنویسی یکی از شاگردان موفق میرعماد شد و در این هنر صاحب نام و پس از قتل میرعماد جانشین او شد و در اندک مدتی شاگردان زیادی تربیت کرد. ابوتراب در اصفهان در سن ۸۳ سالگی درگذشت و سال وفات او را ۱۰۷۲ ه . ق نوشته‌اند. او در مسجد لُنبان اصفهان در جوار خواجه صاین‌الدین ترکه به خاک سپرده شد.

ادامه نوشته

جلال‌الدین همایی

جلال‌الدین همایی ادیب، شاعر و استاد زبان و ادبیات فارسی، در سال ۱۲۷۸ در اصفهان زاده شد. پدرش میرزا ابوالقاسم محمدنصیر متخلص به طرب و جدش ملا محمدرضا همای شیرازی هر دو از شعرا و دانشمندان معروف عصر خود بودند.

جلال‌الدین تحت نظارت پدر دانشمند خود و در خانواده‌ای که کلیه اعضای آن اهل خط و قلم بودند رشد یافت و از اوان کودکی ملزم به فراگیری ادبیات عرب و حکمت و فلسفه شد. در سن ده سالگی منشآت قائم مقام فراهانی، منشآت فرهاد میرزا و منشآت امیر نظام و تاریخ معجم را نزد میرزا عبدالغفار و شاهنامه فردوسی، کلیات سعدی، منتخب قاآنی و غزلیات محمد خان دشتی را در نزد پدر مطالعه کرد و به اطلاعات فراوانی دست یافت.

ادامه نوشته

سید جلال الدین تهرانی

سید جلال الدین تهرانی فرزند سید علی شیخ الاسلام مرندی در سال 1275 شمسی در تهران متولد شد

وی تحصیلات خود را در مدرسه سپهسالار سپری کرد و علم نجوم را نزد استاد حاج محمد مهدی منجّم باشی فرا گرفت.

سیدجلال الدین تهرانی منزل خود را در سه راه امین حضور تهران و کتابخانه و قسمتی از اشیاء نجوم و تمامی اثاثیه و اجناس عتقیه خود را وقف آستان مقدس رضوی کرد و برخی از ابزارآلات اخترشناسی متعلق به خود را به دانشگاه تهران اهدا نمود.
از وی حدود 380 جلد نسخه خطی به جای مانده که........

ادامه نوشته

کیومرث صابری فومنی (گل‌آقا)

کیومرث صابری فومنی (گل‌آقا) ادیب و طنزپرداز معاصر، هفتم شهریور 1320، زمان حضور ارتش متفقین جنگ دوم جهانی در ایران، در صومعه‌سرا ـ یکی از شهرهای استان گیلان در شمال ایران ـ به دنیا آمد.

او از دانشگاه تهران فوق لیسانس ادبیات داشت و به معلمی مشغول بود. در مدرسه همکار و دوست نزدیک رجایی شد. هم‌زمان در مجله توفیق فعالیت می‌کرد و معاونت سردبیری این مجله را بر عهده داشت که با توقیف شدن توفیق فعالیت وی نیز در آن نشریه به پایان رسید.

صابری پس از انقلاب در دولت موقت مهندس مهدی بازرگان به عنوان مدیر کل بازرگانی وزارت آموزش و پرورش مشغول به کار شد و با تشکیل اولین دولت، به عنوان مشاور فرهنگی نخست‌وزیر محمد علی رجایی به کار مشغول شد.

کیومرث صابری فومنی(قب) پس از تحمل یک بیماری سنگین (سرطان خون)، در صبح ۱۱ اردیبهشت سال ۱۳۸۳ در بیمارستان مهر تهران دارفانی را وداع گفت. در حالی که به اصرار خودش جز سه چهار نفر، کسی از بیماری‌اش خبر نداشت تا دلی آزرده نشود و خاطری اندوهگین نگردد.

ادامه نوشته

غلامرضا کبیری

غلامرضا کبیری،‌شاعر نامدار گویش مازندرانی،‌سال 1297 در شهرستان ساری متولد شد.

او بعد از گذراندن تحصیلات اولیه به سمت ادبیات و شعر روی آورد و به طبع‌آزمایی در سرودن شعر مازندرانی پرداخت. اشراف او به فرهنگ و فولکلور مازندران سبب شد تا برخی از جاندارترین و ماندگارترین اشعار به گویش مازندرانی از سوی او سروده و بر ذهن و ضمیر مردمان این دیار بنشیند.

ادامه نوشته

پرویز خائفي

پرویز خائفي (زاده ۱۳۱۵ شیراز) شاعر ایرانی اهل شیراز

پرویز خائفی در سال ۱۳۱۵ خورشیدی در شیراز از مادر زاده شد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در زادگاه خود به پایان رسانید و برای ادامة تحصیل وارد دانشکدهٔ ادبیات همان شهر گردید. و به دریافت لیسانس در رشته زبان و ادبیات فارسی، و به تدریس در دبیرستان‌های شیراز اشتغال ورزید. سپس عازم تهران گردید و دورهٔ فوق لیسانس را در علوم اجتماعی گذرانید و به سمت مسئول تبلیغات و انتشارات کمیتهٔ پیکار با بی سوادی منصوب شد. خائفی از آن پس در وزارت فرهنگ و هنربه خدمت پرداخت و یک چند ریاست کتابخانهٔ ملی فارس را عهده دار بود و اکنون ضمن تدریس در دانشگاه‌های آزاد و پیام نور شیراز و چند شهر استان فارس ، سرپرست مرکز حافظ شناسی در آرامگاه حافظ نیز می‌باشد. پرویز خائفی کار شعر و شاعری را از دوران دبیرستان آغاز کرد و از سال ۱۳۲۹ ه. ش با مطبوعات نیز همکاری نمود.

ادامه نوشته

حمدالله مستوفی

 حمدالله (یا: حمد) بن تاج‌الدّین ابى‌بکربن حمدبن نصر مستوفى قزوینی از مورخان مشهور، شاعر، نویسنده و جغرافیدانان اسلامی در سال 680 قمری در قزوین متولد شد
او از خاندان قدیم مستوفیان قزوین است که نسبش با 14 پشت به حربن یزید ریاحی می‌رسد که در زمان معتصم عباسی در قزوین ساکن شده و دارای شغل دیوانی بوده‌اند.دوران کودکی و نوجوانی حمدالله چندان مشخص نیست ولی ظاهرا وی در زادگاه خود به کسب علم و دانش پرداخته و از نوجوانی سرایش اشعار خویش را آغاز کرده است. حمدالله مستوفی در جوانی علیرغم علاقه فراوان به تاریخ و جغرافیا و شعر و ادب، همانند اسلاف خویش جذب مشاغل دیوانی گشت.

ادامه نوشته

ایرج میرزا - جلال الممالک

شاهزاده ایرج میرزا - جلال الممالک - در سال 1253 در تبریز به دنیا آمد پدر و پدربزرگش  هر دو شاعر بودند و ایرج طبع شعری خویش را از آنها به ارث برد . وی فارسی ، عربی و فرانسوی را در تبریز آموخت و در محضر استادانی چون آقا محمد تقی عارف اصفهانی و میرزا نصر الله بهار شیروانی کسب فیض نمود  . در سن شانزده سالگی  ازدواج کرد و سه سال از ازدواجش نگذشته بود که پدر و همسرش را از دست داد .به دربار رفت و در سال 1303 با سمت بازرس کل امور مالیه خراسان رها کرد و به تهران آمد .

ادامه نوشته

محمود کیانوش

محمود کیانوش  در سال 1313 در مشهد دیده به جهان گشود .وی فارغ التحصیل رشته زبان انگلیسی از دانشگاه تهران است

کیانوش   یکی از شاعران معاصر است که اشعاری ساده و بی پیرایه می سراید . اشعار او در وصف انسان و طبیعت است و رابطه آنها بیشتر جنبه تعقل و منطق دارد تا احساس و عاطفه در واقع میتوان گفت شعر کیانوش   بازتاب اندیشه ها و تاملات او درباره انسان و طبیعت است

ادامه نوشته

فرخي سيستاني

ابوالحسن علی بن جولوغ متخلص به فرخی از ردم سیستان شار بزرگ اواخر قرن چهارم و اوایل قرن پنجم هجری است و از جمله سرآمدان سخن در عهد خویس است

پدر فرخی غلام خلف ابن احمد بود . فرخی در آغاز جوانی در خدمت یکی از قانان سیستان بود  ی در عنفوان جوانی در شاعری مهارت یافت  و چون ازدواج کرد و مخارج زندگی بر او فشار آورد در رو به درگاه چغایان کرد و با سرودن قصیده داغگان در شمار شاعران درباری قرار گرفت .ورود فرخی چندی بعد از قتل دقیقی اتفاق افتاد .

ادامه نوشته

سید علی صالحی

سید علی صالحی در ۱ فروردین ۱۳۳۴ در روستای مَرغاب از توابع ایذه بختیاری در استان خوزستان در خانواده‌ای کشاورز به دنیا آمد. پدر او کشاورز، شاعر و شاهنامه خوان بود. و در سال ۱۳۴۰ به دلیل شیوع حصبه در مرغاب همراه با خانواده به مسجد سلیمان اقامت کرده و در سال ۱۳۴۷ در همان شهر وارد دبیرستان شد. در سال ۱۳۵۳ به دلایل تنبیه و تهدید از سوی مدرسه و مقامات ترک تحصیل می‌کند و یک سال بعد باز به مدرسه برگشته و دیپلم ریاضی را می‌گیرد.

ادامه نوشته

رضی آرتیمانی

رضی آرتیمانی شهرت میرمحمد متخلص به رضی از شاعران و عارفان مشهور زمان صفویه است که در سال ۹۷۸ قمری در روستای آرتیمان از توابع تویسرکان بدنیا آمد.

میر رضی در سال ۱۰۳۷ هجری قمری (۱۰۰۵ش)دیده از جهان فرو بست او را در محل خانقاهش بخاک سپردند. آرامگاه او در تویسرکان قرار دارد.

ادامه نوشته

ابو نصر علی بن احمد اسدی طوسی

حکیم ابو نصر علی بن احمد اسدی طوسی از شعرای برجسته سبک خراسانی در قرن پنجم هجری و از حماسه سرایان مشهور ایران است . تواد وی در اواخز قرن چهارم هجری و حدود 379 - 390 هجری -  جوانی او همزمان با بر افتادن غزنویان و روی کار امدن سلاجقه بود . اوضاع آشفته ای که به خاطر این تحولات به وجود آمده بود موجب عزیمت اسدی به محیطی آرام و بی سرو صدا شد .

ادامه نوشته

میر سید علی همدانی زاده

میر سید علی همدانی زاده: ۱۲ رجب ۷۱۴ هجری قمری همدان - درگذشت: ذیحجه ۷۸۶ هجری قمری، عارف، عالم، شاعر ایرانی قرن هشتم و از مبلغان عمده اسلام در کشمیر هند و از بزرگان سلسله کبرویه بود. بیش از ۱۱۰ اثر به وی منسوب است. از وی بعنوان «امیر کبیر» و «شاه همدان» نیز نام برده شده‌است. بنا به برخی تحقیقات سید روح الله خمینی از نوادگان وی می‌باشد.[ پدر وی حاکم همدان و از سادات حسینی بود. وی برای تبلیغ اسلام سفرهای دریایی و زمینی مختلفی انجام داد از جمله: حجاز و سایر نقاط عربستان مشهد، اغلب شهرهای آسیای میانه، قفقاز، آذربایجان، سریلانکا، تبت، اما مهمترین اثر وی در کشمیر ثبت شد است. وی دو بار طی سالهای به کشمیر سفر کرد و در محله‌ای بنام علائ الدین پوره در شهر سرینگر کنونی در کنار رودخانه جهلم مستقر شد. قطب الدین از سلسله شاهمیری بر آن منطقه حکومت می‌کرد.

ادامه نوشته