اگرچه از اشعار این منظومهٔ او چیزی باقی نمانده، در مقدمه آن چنین آمده است:

دو شاعر كه این قصه را گفته‌اند     به هر جای معروف و ننهفته‌اند

یكی بوالمؤید كه از بلخ بود           بدانش همی خویشتن را ستود

نخست او بدین در سخن بافتست     گفتست چون بانگ دریافتست

 این شاهنامه كتابی در شرح تاریخ و داستان‌های ایران قدیم و شامل بسیاری از روایات و داستان‌های ایرانیان از پهلوانان و پادشاهان است كه بعداً در دیگر آثار حماسی، از جمله «شاهنامه»ی فردوسی، از آنان سخن گفته شد. قدیم‌ترین كتابی كه از این اثر نام برده تاریخ بلعمی است كه خود به تاریخ ۳۵۲ نوشته شده است. گرشاسپنامه و اخبار نریمان نیز از آثار ابوالمؤید بلخی هستند كه شاید هم هر كدام جزئی از شاهنامهٔ او بوده‌اند. عجایب البلدان اثر دیگر اوست كه در قرن چهارم و اوائل قرن پنجم مشهور بوده و در تاریخ سیستان نیز چند بار از آن یاد شده است.

 آثار: "قصیده یوسف و زلیخا "

         "عجائب البلدان"

         "گرشاسپ نامه" یا "گرشاسپ"

منابع : سايت مردان پارس

         اطلاعات عمومي پيام