جعفر سلماسی

جعفر محمد سلماسی (متولد۳۱ شهریور ۱۲۹۰ در کاظمین -وفات ۱۱ بهمن ۱۳۷۸ در تهران) وزنه‌بردار ایرانی و اولین مدال‌آور تاریخ ورزش ایران در المپیک ۱۹۴۸ لندن بود. سلماسی در اولین دوره بازی‌های آسیایی در سال ۱۹۵۱ در دهلی نو هم به مدال طلای دستهٔ پروزن (۶۰ کیلوگرم) رسید.

سلماسی وزنه‌برداری را در تهران در باشگاه نیرو و راستی که متعلق به منوچهر مهران بود فراگرفت و در کنار رسول رئیسی و محمود نامجو پایه‌گذار اولین تیم ملی وزنه‌برداری ایران شد. نامجو در خاطرات خود گفته‌است که بر اثر دیدن تمرینات سلماسی به وزنه‌برداری علاقمند شد.

سلماسی در المپیک ۱۹۴۸ لندن در اولین حضور ایران در المپیک اولین مدال ایران را در دستهٔ پروزن (۶۰ کیلوگرم) به دست آورد. در آن زمان رقابت‌های وزنه‌برداری از سه بخش پرس نظامی، یک‌ضرب و دوضرب تشکیل می‌شد و سلماسی در پرس نظامی با مهار وزنهٔ ۱۰۰ کیلویی رکورد المپیک آنتونی ترلازو آمریکائی را ۷.۵ کیلو ارتقا داد و از رقبا پیش افتاد. اما محمود فیاض مصری با وزنهٔ ۱۰۵ کیلو در یک‌ضرب و ۱۳۵ کیلو در دوضرب رکورد جهان را با ۳۳۲.۵ کیلو شکست و قهرمان شد، وزنه‌بردار ترینیداد و توباگو با مجموع ۳۱۷.۵ کیلو در جای دوم و سلماسی با ۹۷.۵ در یک‌ضرب و ۱۱۵ در دوضرب و مجموع ۳۱۲.۵ در جای سوم قرار گرفت.

سلماسی سه سال بعد در اولین دورهٔ بازی‌های آسیایی شرکت کرد و با رکورد مجموع ۲۹۷.۵ کیلو به قهرمانی رسید و در ۳۲ سالگی از تیم ملی خداحافظی کرد. ۱۰ وزنه‌بردار تیم ملی ایران در این دوره با ۷ مدال طلا و ۳ مدال نقره به قهرمانی رقابت‌ها رسیدند. او کارمند آموزش و پرورش بود و پس از سال‌ها ابتلا به بیماری دیابت در ۱۱ بهمن ۱۳۷۸ در بیمارستان باهنر تهران درگذشت و در قطعهٔ ۲۲ بهشت زهرا دفن شد.

منبع:ویکی پدیا