احمد منزوی

احمد منزوی، در سال 1304 در خانواده‌ای روحانی در سامرا به دنیا آمد

پدرش حاج شیخ آقابزرگ تهرانی، نگارنده دایره‌المعارف بزرگ کتابشناسی «الذریعه الی تصانیف الشیعه» و «طبقات اعلام الشیعه» می‌باشد.

احمد منزوی، تا حدود 12 سالگی در سامرای عراق بود و بعد همراه خانواده به نجف رفت و در آن شهر ساکن شد.

وی کلاس ششم ابتدائی را در مدرسه علوی ایرانیان در شهر نجف گذراند و ضمن تحصیل، در مغازه دوزندگی به شاگردی پرداخت.

ادامه نوشته

حاج میرزا محمد مهدی محی الدین الهی قمشه ای

حاج میرزا محمد مهدی محی الدین الهی قمشه ای در سال ۱۳۱۸ هجری قمری در شهر قمشه از توابع اصفهان متولد شد. از آنجا كه در شعر به الهی تخلّص می كرد ملقب به الهی قمشه ای شد.

نیاكان ایشان از سادات بحرین بودند كه در زمان نادرشاه افشار، به شهر قمشه وارد شدند. پدرایشان مرحوم ملا ابوالحسن از روحانیونی بود كه در زهد و تقوا شهرت داشت. استاد الهی قمشه ای در سن پنج سالگی به مكتب رفت و تا هفت سالگی مقدمات را فرا گرفت. سپس نزد پدر و اساتید و ادبای شهر به تحصیل علم و ادب پرداخت. با وجود خردسالی، كتب مهم و مشكل ادب پارسی و عرب را فرا گرفت. در ده سالگی نظامی را نزد پدر فرا گرفته بود و در پانزده سالگی در ادبیات عرب به مقامی رسید كه شرح نظام نیشابوری و مغنی اللبیب ابن هشام و مطوّل تفتازانی را تدریس می كرد.

ادامه نوشته

حسین محی الدین الهی قمشه ای

حسین محی الدین الهی قمشه ای  فرزند چهارم استاد فقید مهدی الهی قمشه ای و خانم طیبه تربتی در دی ماه 1318  (ژانویه 1940) در تهران به دنیا آمد. تحصیلات ابتدائی، متوسطه و دانشگاهی را به ترتیب در دبستان دانش، دبیرستان مروی و دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه تهران تا درجه دکتری (Ph.D. In Islamic Philosophy & Theology) به پایان برد و نیز تحصیلات حوزوی و سنتی (Liberal studies)  را نزد پدر، و استادان دیگر دنبال کرد. پدر ایشان فیلسوف، مجتهد، شاعر و مترجم برجسته ای بودند و اولین و معتبر ترین ترجمه فارسی قرآن از کارهای ایشان میباشد. دکتر قمشه ای پس از پایان تحصیلات دانشگاهی به کار تدریس در دانشگاه تهران و سایر مراکز آموزش عالی در داخل و بعد ها خارج از کشور پرداخت و در کنار آن به تالیف و ترجمه در زمینه عرفان و ادبیات و زیبائی شناسی مشغول شد. وی در سال 1358 قریب یکسال نیز ریاست کتابخانه ملی ایران را عهده دار بود.

ادامه نوشته

شیخ حسین نجفی اهری

 حسین آقا نجفی اهری به سال 1282 ه.ق در خانواده ای پارسا و با تقوا و ساده و بی آلایش در شهرستان اهر - استان آذربایجان شرقی - دیده به جهان گشود. پدر بزرگوارش، فتح الله، مادر ارجمندش، زهراء، هر دو عاشقان و شیفتگان اهل بیت عصمت و طهارت(علیهم السلام) بودند و در کمال صفا و پکی زندگی می کردند.

تحصیلات
 آقا نجفی اهری از اوان کودکی به تحصیل علم، عشق و علاقه وافری داشت و این اشتیاق در سیمای نورانی و معصوم گونه اش نمایان بود. در سن ده سالگی به همت والدین ارجمندش موفق به شروع تحصیل در زادگاه خود - اهر - شد و به مدت دوازده سال در محضر «آیت الله میرزا عبدالغنی مجتهد اهری» و «ملا جواد اهری» زانو زد و به تحصیل علوم مقدماتی و کتاب های درسی متداول طلبه های آن زمان (نصاب، گلستان، صرف و نحو، منطق، معانی و بیان، اصول و فقه) پرداخت. در سن بیست و دو سالگی برای تکمیل دروس سطح به حوزه علمیه تبریز وارد شد و به مدت نه سال - تا سال 1313 ه .ق - از محضر بزرگان حوزه تبریز کسب فیض کرد. که متأسفانه از اساتید وی در حوزه تبریز اطلاعی در دست نیست.

ادامه نوشته

سید عبدالکریم کشمیری رضوی

آیت الله سید عبدالکریم کشمیری رضوی (قدس سره الشریف) در سال 1343 ق . در نجف اشرف چشم به جهان گشود . از همان کودکی آثار استعداد و بزرگی و جذبه در وی مشاهده می گردید . در هفت سالگی، سخنی از استاد اخلاق آیت الله شیخ مرتضی طالقانی وی را متحول ساخت . سپس به دستور پدر بزرگوارش به علوم دینی مشغول شد .

او، در کنار تعلیم و تعلم، به دنبال بزرگان اخلاق و عرفان بود و افتخاراتی به دست آورد . در جوانی دارای ذوق خوشنویسی و نقاشی بود . ذوق شعر هم داشت و گاه شعر می سرود . در علوم غریبه از استادان فن بسیار بهره برد تا جایی که در جفر و علم اعداد و علم حروف، زبر و بینات، اسماء الله و مربعات و مثلثات متبحر شد . واردات قلبی و مکاشفات غیبی، کاملا وی را به ذکر و فکر و مجاهدات و ریاضات مشغول کرد تا جایی که الطاف علوم حضرت امیرالمؤمنین (ع) سراسر وجودش را فرا گرفت .

استاد در سال 1359 به ایران آمد و در قم ساکن شد . آن بزرگوار 19 سال پس از هجرت به قم به دیدار الاهی و در جوار ملکوتی حضرت فاطمه معصومه (س) به خاک سپرده شد . آنچه در ذیل می خوانید، توصیه هایی از آن بزرگوار است .

 

ادامه نوشته

ابو عبدالله محمدبن موسي الخوارزمي

دانشمند ايراني، با اين همه از زندگانی وی آگاهی اندکی در دست است. بر پايه‌ی همين اطلاعات اندک، می‌توان گفت که وی به احتمال زياد از حدود سال 170 تا پس از 232 هجری قمری می‌زيسته است. در خوارزم(خیوه کنونی) متولد شد

ادامه نوشته

ابومعشر بلخي

ابومعشر جعفر بن محمد بن عمر بلخی

 (تیرماه ۱۶۶ ه.خ متولد متوفي به سال ۲۷۲ هجري - قمري يا به عبارتي  ۱۹ اسفند ۲۶۴ ه.خ) معروف به ابو معشر در بلخ خراسان زاده شد؛ در بغداد برآمد و در 886 میلادی در سن‌ صدسالگی در واسط درگذشت‌. ستاره‌شناس نامی ایرانی است که بیش از هر کس در آثار غربی از او یاد شده است‌.نام او در منابع قدیم و جدید غربی به گونه اپومسر یا البومسر آمده‌است. زاد روز یاد شده از روی زایچه‌ای در کتاب احکام تحویل سنی الموالید اثر ابومعشر به دست آمده‌است.

ابومعشر در زمانه خویش مشهورترین ستاره‌شناس جهان اسلام بوده‌است. وی در دوران خلافت المعتز بالله خلیفه عباسی تا معتمد عباسی رئیس منجمان بغداد بوده‌است.

 صاعد اندلسی او را داناترین مردم به احوال ایرانیان و اخبار دیگر اقوام می‌داند و از او چنان نام می‌برد که گویی سخن وی در هر باب و از آن میان درباره دانش‌های اقوام و دانشمندان آنان، رویدادهای مهم جهان، تاریخ ملت‌ها، بنای اهرام مصر و پیشگویی طوفان عصر نوح، و حتی درباره ارزش کار مترجمان کتابهای یونانی حجتی قاطع است.

 آثار زیادی در احکام نجوم بدو منسوب است که به زودی به لاتین ترجمه شد. مهم‌ترین آنها کتاب المدخل الی علم احکام‌النجوم نام دارد که حاوی نظریه‌ای در باب تأثیر ستارگان در جزر و مد است‌. این نظریه در دورهٴ قرون وسطی بسیار رایج بود.

 

ادامه نوشته

سید علی قاضی

حاج سید علی آقا قاضی فرزند حاج سید حسین قاضی است. ایشان در سیزدهم ماه ذی الحجة الحرام سال 1282هـ.ق. از بطن دختر حاج میرزا محسن قاضی، در تبریز متولد شد و او را علی نام نهادند، بعد از بلوغ و رشد به تحصیل علوم ادبیه و دینیه مشغول گردید و مدتی در نزد پدر بزرگوار خود و میرزا موسی تبریزی و میرزا محمد علی قراچه داغی درس خواند.

ادامه نوشته

سید ابولحسن اصفهانی

مرحوم آيت الله حاج سيد ابو الحسن اصفهانی رحمة الله عليه یکی از بزرگترين علما و مراجع شيعه در قرن اخير است که متجاوز از سی سال در رأس حوزه نجف از اساتيد بزرگ فقه و اصول بود و بعد از فوت مرحوم حائری و مرحوم نائينی زعامت و مرجعيت جهان تشيع به معظم له منتهی شد. در سال 1284 در یکی از قصبات اصفهان متولد شد و ابتدا چند سال در اصفهان مقدمات علوم و سطوح فقه و اصول را به پايان برد و سپس وارد حوزه عراق شد و سالها از کرسی درس آيات عظام: مرحوم سيد استاد، آخوند خراسانی، علامه یزدی، مجاهد شيرازی، و آقا شريعت اصفهانی به خوبی بهره مند بود و خود به درجه اجتهاد و استادی ارتقاء یافت.

ادامه نوشته

شیخ عباس قمی

حاج شیخ عباس قمی در سال 1294 ق. در شهر قم به دنیا آمد. وی دوران كودكی و نوجوانی را در زادگاهش شهر قم گذراند و دروس مقدماتی را فراگرفت. بیشترین بهره را از محضر آیة الله حاج میرزا محمد ارباب قمی برد.

در سال 1316 ق. برای فراگیری دانش عازم نجف اشرف گردید. از همان ابتدا در درس محدث و محقق بزرگ، حاج میرزا حسین نوری شركت کرد

ادامه نوشته

ملا علي كني

  در يكي از روزهاي سال 1220 هجري قمري در محله «كَن» واقع در شمال غرب تهران ملاعلي كني ديده به جهان گشود. پدر او، ميرزا قربانعلي آملي نامش را «علي» نهاد تا ميراث امام خواهي و علي دوستي را با گوشت و پوست نسل خويش درآميزد.

او پس از سعي و تلاش در مكتب، در انديشه حضور در حوزه علوم ديني بود، ليكن با مخالفت خانواده‌اش روبرو گرديد و در آغاز به صورت مخفيانه به درس مشغول شد و سپس با كسب رضايت آنان راهي حوزه تهران گرديد و از آنجا به اصفهان رفت و در آن شهر از محفل درس استادي چون سيد اسدالله اصفهاني (متوفي 1290 ق.) استفاده كرد.

ادامه نوشته

سید محمد حسن میر جهانی

علامه آیت الله سیدمحمدحسن میرجهانی طباطبایی، فرزند سید جلیل القدرو  ربانی میرسیدعلی محمدآبادی جرقویه ای اصفهانی (ره) در روز دوشنبه بیست و دوم ماه ذی القعده الحرام سال 1319 هـ. ق (1279 هـ. ش) در قریه محمدآباد جرقویه سفلی از توابع استان اصفهان در خانواده ای مذهبی، شریف و دوستدار اهل بیت عصمت و طهارت قدم به عرصه وجود نهاد

ادامه نوشته

سید عبدالکریم کشمیری

« هر وقت آقای کشمیری را می بینم به یاد امیرالمؤمنین - ع -  می افتم...    به نقل از جناب شیخ جعفر مجتهدی »

آیت الله سید عبدالکریم رضوی کشمیری در تاریخ 1343 هجری قمری در یک خانواده کاملا" روحانی و سیادت در نجف اشرف چشم به جهان گشود.
از طرف پدر به جد بزرگوارش اسوه علم و عرفان آیت الله سید حسن کشمیری و از طرف مادر به فقیه متبحر آیت سید محمد کاظم یزدی صاحب کتاب عروة الوثقی منتسب بود.

ادامه نوشته

محمد کوهستانی

« کوهستانی لنگر ارض است .  به نقل از آیت الله مرعشی نجفی »

در یکی از روزهای سال 1308 قمری ( 1267 ه.ش ) در روستای کوهستان و در خانه علم و تقوا کودکی چشم به جهان گشود که سیمای ملکوتی اش آینده ای بس درخشان را نوید می داد.
 نامش را به نام پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم « محمد » نهادند تا به برکت نام آن حضرت، منشأ حرکت سازنده و حیات بخش در جامعه آینده گردد

ادامه نوشته

سید رضا بهاالدینی

درباره تاریخ ولادت و خاطرات کودکی، ایشان خود می فرمودند:
« آن طوری که به ما گفته اند تاریخ ولادت ما، 1327 هجری قمری بوده است، ولی ما از سنین یک سالگی را در خاطر داریم.
 من تقریباً یک ساله بودم و

ادامه نوشته

سید حسین بروجردی

آیت الله بروجردی در ماه صفر سال 1292 ه.ق (1250ش) در شهر بروجرد دیده به جهان گشود از همان اوان کودکی مورد مهر و علاقه سرشار پدر دانشمندش قرار گرفت

وقتی هفت ساله شد پدرش او را به مکتب فرستاد تا به تحصیل اشتغال ورزد.
در سن هیجده سالگی- 1310- به اصفهان که در آن روزگار حوزه علمی گرمی داشت رهسپار گردید.
پس از ورود به اصفهان مدت چهار سال با جدیت و پشتکار مخصوص به خود، سرگرم تکمیل معلومات خود و کسب فیض از محضر استادان بزرگ فن شد.

ادامه نوشته

شیخ صفی‌الدین اردبیلی

شیخ صفی‌الدین اردبیلی (713  - 631  خورشیدی برابر 735-650  قمری) نیای بزرگ دودمان صوفیان از بومیان ایرانی و هشتمین نسل از تبار فیروزشاه زرین‌کلاه بود. فیروزشاه نیز از بومیان ایرانی و کردتبار بود.که در منطقه مغان نشیمن گرفته بود. زبان مادری شیخ صفی‌الدین زبان آذری (گویشی از تاتی) بودو اشعاری به این زبان ایرانی در کتاب صفوه الصفا و سلسله النسب سروده‌است.

دودمان صفوی نام خویش را از وی گرفته بودند.او پایه‌گذار خانقاه صفوی در اردبیل بود که با گذشت زمان پیروان بسیاری را به دست آورد.

ادامه نوشته

ابن‏سالبه بیضاوی، ابوالحسین

ابوالحسین احمدبن محمدبن جعفر بیضاوی معروف به ابن سالمه ( پدر عبدالسلام) از اعاظم مشایخ و در اواخر قرن چهارم و در اوایل قرن پنجم می زیسته است که او را شیخ الشیوخ نیز می گفتند . وی از معاصرین ابوحیان توحیدی است که در تل بیضاء اقامت داشته و در همان جا نیز مدفون گردید. وی از کبار و زهاد و مشایخ بزرگ ایران و جهان بوده  و در علوم تصرف و اسرار فقه نظیر نداشته است

ابن مقله بیضائی

اِبْن‌ِ مُقْله‌، ابوعلى‌ محمد بن‌ على‌ بن‌ حسين‌ (حسن‌) بن‌ عبدالله‌ بغدادي‌ (شوال‌ 272- 328/ مارس‌ 886 -940)، اديب‌، خوشنويس‌، مبتكر و مبدع‌ خطوط مختلف‌ و وزير عباسيان‌. مقله‌ لقب‌ پدرش‌ ابوالعباس‌ على‌ بن‌ حسين‌ (ابن‌ نديم‌، 12) و به‌ معناي‌ چشم‌ يا سياهى‌ و سفيدي‌ يا حدقة چشم‌ است‌ (نك: ابن‌ منظور). اما بعضى‌ نوشته‌اند كه‌ مقله‌ لقب‌ مادر پدر يا مادر يكى‌ از نياكان‌ وي‌ بوده‌ كه‌ پدرش‌ وي‌ را به‌ رقص‌ وا مى‌داشته‌ و به‌ او مى‌گفته‌ است‌: «يا مقلة ابيها» (ياقوت‌، 9/28) و گويا به‌ همين‌ سبب‌ فرزندان‌ وي‌ به‌ ابن‌ مقله‌ شهرت‌ يافته‌اند. ابوالعباس‌، پدر ابن‌ مقله‌ خطى‌ زيبا داشته‌ و قرآنى‌ نوشته‌ بود كه‌ ابن‌ نديم‌ آن‌ را ديده‌ بوده‌ است‌، ابوالعباس‌ در 67 سالگى‌ (309 ق‌) درگذشت‌ (ابن‌ نديم‌، همانجا؛ ياقوت‌، 9/29-30).
گرچه‌ بعضى‌ از متأخران‌ اصل‌ خاندان‌ ابن‌ مقله‌ را از بيضاي‌ فارس‌ نوشته‌اند (مدرس‌، 8/227؛ بيانى‌، 4/5)، اما اين‌ مطلب‌ به‌ درستى‌ روشن‌ نيست‌. ابن‌ مقله‌ در بغداد زاده‌ شد و نزد كسانى‌ چون‌ ابوالعباس‌ ثعلب‌ و ابوبكر ابن‌ دريد به‌ كسب‌ دانش‌ پرداخت‌ و در علوم‌ ادبى‌ تبحر يافت‌ (ابن‌جوزي‌، 9/309؛ ذهبى‌، 25/224- 225).

ادامه نوشته

منصور حلاج

ابوالمغیث عبدالله بن احمد بن ابی طاهر مشهور به حسین بن منصور حلاج، در ۲۴۴ هجری به دنیا آمد. او از عارفان ایران در سدهٔ سوم و دهه اول قرن چهارم هجری است. برای وی کنیه‌های دیگری نیز چون «ابو عماره»، «ابو محمد» و «ابو مسعود» نیز آورده‌اند. اهل فارس او را ابوعبدالله الزاهد، اهل خراسان ابوالمهر، اهل خوزستان حلاج الاسرار، در بغداد مصطلم، در بصره مخبر. اهل هند ابوالمغیث و اهل چین او را ابوالمعین می‌خواندند.

ادامه نوشته

قطب الدین رازی

ابو جعفر محمد بن محمد رازی معروف به قطب الدين رازی یکی از دانشمندان قرن هشتم هجری است. او عالمی محقق و حکيمی دانشمند بود. قطب الدين در فقه اسلامی و ادبيات عرب مهارت داشت او در حکمت و کلام و منطق اسلام تبحر و مهارت بيشتری پيدا نمود او اصلا از مردم ورامين و شهر ری بود و نسبش به اين بابويه قمی منتهی می شود. پس از تحصيلاتی در ايران ضمن مسافرتهای متعدد سرانجام گمشدۀ خودش را در حله یافت سپس به محضر علامه شتافت و چند سالی از کرسی درس او استفاده نمود

ادامه نوشته

مقدس اردبیلی

مولای بزرگوار محقق اردبيلی مشهور به مقدس، عالمی است ربانی و محققی صمدانی یکی از بزرگترين افتخارات اسلام و مکتب تشيع در قرن دهم بود. مقدس اردبيلی مراتب کمال را در علم و فضيلت جلالت و وثاقت، زهد، ورع و تقوی از همه اقران ربود. شخصيتی است که در سجايای اخلاقی کم نظير و در علم بی نظير و به آن درجه از فضل و کمال و اخلاص رسيد که ديگران اين گونه نرسيدند

ادامه نوشته

ملامحسن فیض کاشانی

محمد بن شاه مرتضی، ملقب به محسن معروف به ملا محسن فیض کاشانی، در چهاردهم صفر سال 1007 هجری قمری در کاشان بدنیا آمد. وی مقدمات را در زادگاه خود فرا گرفت و در جوانی راهی اصفهان گردید. ملا محسن در محضر علمای نامور زمان از قبیل علامه محمد تقی مجلسی، شیخ بهایی، میرداماد، میرفندرسکی و ملاصدرای شیرازی زانوی ادب زد و به کسب علم پرداخت.

ادامه نوشته

ملامحمد مهدی نراقی

در سال 1128 ق در نراق ـ يكى از روستاهاى اطراف كاشان ـ در يك خانواده متوسط مذهبى نوزادى متولد شد كه نام او را محمد مهدى گذاشتند.
از همان اوان كودكى و نوجوانى با علاقه‏اى كه به علم و تحصيل داشت و با اتكاء به استعداد خدادادى در حوزه علميه كاشان ثبت نام نموده و از محضر فاضل انديشمند ملا جعفر بيگدلى استفاده‏هاى فراوان برد و دوره مقدمات، سطح و مقدارى از دروس خارج فقه و اصول را در كاشان بپايان رسانيد.
در حدود سال 1143 در سن 16 سالگى بناچار براى تكميل مراتب علمى و تخصصى در علوم و فنون اسلامى به اصفهان رهسپار شد و در حوزه علميه آن شهر از بزرگان از فقهاء و فلاسفه‏اش استفاده مى‏نمايد.
از اساتيد وى مى‏توان مولى اسماعيل خواجوئى (م 1173 ق) محمد بن محمد زمان كاشانى (1173 ق)، شيخ محمد هرندى (م 1186 ق)، آقا ميرزا نصير اصفهانى (م 1191ق) را نام برد.

ادامه نوشته

میرزا حسن شیرازی

مـیـرزا مـحـمـد حـسن بن میرزا محمود بن محمد اسماعیل حسینی شیرازی از علمای عالیقدر شیعه در پانـزدهم جمادى الاولى سال 1230 ه ق در شیراز دیده به جهان گشود . ایشان پس از طی مقدمات علوم در حوزه های علمیه شیراز و اصفهان به عراق رفت و در آنجا به سلک شاگردان شیخ انصاری اعلی الله مقامه الشریف در آمد .

ادامه نوشته

شیخ عبدالحسین امینی(علامه امینی)

شیخ عبدالحسین امینی مشهور به علامه امینی در سال 1320 هجری قمری در تبریز در خانواده ای اهل علم، تقوی و فضیلت دیده به جهان گشود.
پدرش حاج میرزا احمد امینی از بزرگان و عالمان برجسته تبریز بود و به پرهیزگاری، علم کثیر، اخلاق حسنه و بسیاری از صفات پسندیده دیگر شهرت داشت . جد بزرگ او نیز مشهور به امین الشرع، مردی بود عاشق و شیفته اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام و همین امر او را به سرودن اشعار و مدایح فراوان درباره آل الله تشویق می کرد.

ادامه نوشته

مرتضی انصاری

شیخ مرتضی انصاری روز عید غدیر سال 1214 ق . در شهر دزفول در خانواده علم و ادب ، متولد شد، پدرش شیخ محمد امین ، نام اولین فرزندش را مرتضی انتخاب کرد.
می گویند مادر شیخ قبل از تولد وی ، شبی حضرت امام صادق علیه السلام را در عالم رویا می بیند که قرآنی طلاکاری شده به او داد. معبرین خوابش را عطای  فرزندی صالح و بلندمرتبه به وی  تعبیر کردند و چنین شد که جهان تشیع مفتخر به وجود این شخصیت گردید که از نسل جابر بن عبدالله انصاری ، فرزندی پا به عرصه گیتی بگذارد که استمرار بخش خط ولایت و امامت باشد.

ادامه نوشته

ملاهادی سبزواری

حاج ملا هادی فرزند ملا مهدی معروف به حکيم سبزواری (حاجی سبزواری ـ صاحب اسرار) یکی از بزرگترين حکمای قرن سيزدهم هجری بود. سبزواری حکيمی معروف و عالمی مشهور و زاهدی بارع و خدا دوست بود. در جهان حکمت و فلسفه، منطق و کلام استاد و در فقه و اصول و حديث و تفسير نيز مهارت داشت. سبزواری در سال 1212 (سالی که بحر العلوم وفات نمود) در سبزوار به جهان چشم گشود، و در کودکی از خواندن و نوشتن فارغ گشت و در هشت سالگی به خواندن صرف و نحو و ادبيات عرب و دروس مختلف مشغول گشت. در سن ده سالگی پدر خويش را از دست داد و قبل از بلوغ در مشهد مقدس در منزل یکی از بستگان نزديک خويش به تحصيلات خود ادامه داد. سبزواری در جوانی پس از تکميل سطوح فقه و اصول و ادبيات عرب از مشهد عازم اصفهان شد و از محضر حاج ملا علی نوری و حاج ملا اسماعيل حکيم به خواندن دروس حکمت و... ادامه داد و بعد از هشت سال (در سن 28 سالگی) از اصفهان عازم مشهد شد و به تدريس فقه و اصول و حکمت و کلام و منطق مشغول شد و عده ای از علاقه مندان به اين رشته در استان خراسان از محضرش بهره ها بردند و به درجه علمی ارتقاء یافتند.

ادامه نوشته

مرتضی مطهری

 

استاد شهيد آيت الله مطهري در 13 بهمن 1298 هجري شمسي در فريمان واقع در 75 کيلومتري شهر مقدس مشهد در يک خانواده اصيل روحاني چشم به جهان مي گشايد. پس از طي دوران طفوليت به مکتبخانه رفته و به فراگيري دروس ابتدايي مي پردازد. در سن دوازده سالگي به حوزه علميه مشهد عزيمت نموده و به تحصيل مقدمات علوم اسلامي اشتغال مي ورزد. در سال 1316 عليرغم مبارزه شديد رضاخان با روحانيت و عليرغم مخالفت دوستان و نزديکان، براي تکميل تحصيلات خود عازم حوزه علميه قم مي شود در حالي که به تازگي موسس گرانقدر آن آيت الله العظمي حاج شيخ عبدالکريم حائري يزدي ديده از جهان فروبسته و رياست حوزه را سه تن از مدرسان بزرگ آن آيات عظام سيد محمد حجت، سيد صدرالدين صدر و سيد محمد تقي خوانساري به عهد گرفته اند.

ادامه نوشته

محمد رضا حكيمي

استاد محمد رضا حكيمي در سال 1314 شمسي در مشهد زاده شد. پدرش مرحوم حاج عبدالوهاب حكيمي از متشرعان و محترمين بازار مشهد بود. استاد حكيمي در سال 1320 ابتدا راهي مكتب و سپس مدرسه گرديد و در سال 1326 به حوزه علميه خراسان وارد شد و بيست سال به علم اندوزي و خودسازي پرداخت. ايشان در طي اين مدت به فراگيري دروس مقدمات و سطح و بعد از آن به درس خارج پرداخت و در كنار آن ساليان درازي به تحصيل فلسفه و كلام، همت گماشت و ادبيات عرب را نزد شيخ محمد تقي اديب نيشابوري فرا گرفت

ادامه نوشته