شیرین بیانی

شیرین بیانی (زاده ۱۳۱۷) تاریخ‌نگار، پژوهشگر، استاد دانشگاه و مولف ایرانی است. او علاوه بر تدریس در دانشگاه تهران، به سفرهای پژوهشی در قاره‌های آسیا، اروپا و آمریکا دست زده است و کتاب‌های تاریخ‌شناسی تالیف کرده است. کتاب سه جلدی «دین و دولت در ایران عهد مغول» او برنده جایزه کتاب سال ایران در سال ۱۳۷۰ شد.

شیرین بیانی در ۱۱ مرداد ۱۳۱۷ در تهران زاده شد. پدر و مادرش، ملک‌زاده بیانی و خانبابا بیانی هردو از استادان ایران بودند. او در دبیرستان‌های ژاندارک و انوشیروان دادگر در رشتهٔ ادبی تحصیل کرد و کارشناسی خود را در تاریخ از دانشگاه تهران گرفته و دوره دکترایش را در دانشگاه سوربن (۱۳۴۱) فرانسه گذرانید. او در ایران در رشته‌های تاریخ سیاسی، فرهنگی و اجتماعی پیش از اسلام و تاریخ سیاسی، فرهنگی و اقتصادی مغول - ایلخانی با عنوان پروفسور (استاد) در دانشگاه تهران تدریس کرد .شیرین بیانی با محمدعلی اسلامی ندوشن ازدواج کرده است و دو فرزند پسر دارد.

ادامه نوشته

عباس‌اقبال آشتیانی

عباس‌اقبال آشتیانی در 1275هـ .ش درآشتیان متولد شد. تحصیلات ابتدایی را در زادگاهش و در مکتبخانه فراگرفت، بعد به تهران آمد و در مدارس «شرکت گلستان» و «دارالفنون» تحصیلات خود را دنبال کرد. پس از اتمام تحصیل، مدتی در دارالفنون به معلمی پرداخت و معاون کتابخانه معارف شد. با تأسیس دارالمعلمین عالی، در آنجا به تدریس ادبیات، تاریخ و جغرافیا پرداخت. مدتی نیز معلم مدارس «نظام» و «سیاسی» شد. آشنایی وی با استادانی چون ملک الشعرای بهار، سعید نفیسی، محمدعلی فروغی، عبدالعظیم قریب و همکاری با آنان در نشر مجلات «نوبهار»، «دانشکده» و «فروغ تربیت»، موجب شهرت علمی او شد. اقبال در ۱۳۰۴ هـ .ش با سمت منشی هیأت نظامی ایران به پاریس رفت و در آنجا تحصیلات خود را در رشته ادبیات در دانشگاه سوربن ادامه داد. اقبال در پاریس با علامه محمد قزوینی و مستشرقان اروپایی آشنا شد و از همکاری و راهنمایی او در تحقیق و تصحیح متون بهره برد.

ادامه نوشته

کیومرث صابری فومنی (گل‌آقا)

کیومرث صابری فومنی (گل‌آقا) ادیب و طنزپرداز معاصر، هفتم شهریور 1320، زمان حضور ارتش متفقین جنگ دوم جهانی در ایران، در صومعه‌سرا ـ یکی از شهرهای استان گیلان در شمال ایران ـ به دنیا آمد.

او از دانشگاه تهران فوق لیسانس ادبیات داشت و به معلمی مشغول بود. در مدرسه همکار و دوست نزدیک رجایی شد. هم‌زمان در مجله توفیق فعالیت می‌کرد و معاونت سردبیری این مجله را بر عهده داشت که با توقیف شدن توفیق فعالیت وی نیز در آن نشریه به پایان رسید.

صابری پس از انقلاب در دولت موقت مهندس مهدی بازرگان به عنوان مدیر کل بازرگانی وزارت آموزش و پرورش مشغول به کار شد و با تشکیل اولین دولت، به عنوان مشاور فرهنگی نخست‌وزیر محمد علی رجایی به کار مشغول شد.

کیومرث صابری فومنی(قب) پس از تحمل یک بیماری سنگین (سرطان خون)، در صبح ۱۱ اردیبهشت سال ۱۳۸۳ در بیمارستان مهر تهران دارفانی را وداع گفت. در حالی که به اصرار خودش جز سه چهار نفر، کسی از بیماری‌اش خبر نداشت تا دلی آزرده نشود و خاطری اندوهگین نگردد.

ادامه نوشته

دکترنصرالله پورجوادی

دکترنصرالله پورجوادی فرزند ماشاءالله - از خانواده‌ای اصالتاً اصفهانی - در تهران به دنیا آمد. او پس از اتمام دبیرستان برای ادامه تحصیل به آمریکا رفت و کارشناسی خود را در رشته فلسفه از دانشگاه سانفرانسیسکوِ دریافت کرد. پس از بازگشت به ایران در سال ۱۳۴۶ به دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران رفت و موفق به اخذ مدرک کارشناسی ارشد فلسفه در سال ۱۳۵۱ و سپس دکترای فلسفه در سال ۱۳۵۷ از این دانشگاه شد.

دکتر پورجوادی چندین بار در مناسبتها و قدردانی از وی درامور محوله مورد تقدیر قرار گرفته که اسناد آن در کتاب زندگی نامه و خدمات علمی و فرهنگی دکتر نصرالله پورجوادی از انتشارات انجمن آثار و مفاخر فرهنگی موجود می باشد

دکتر نصرالله پورجوادی خدمت خود را با سمت مربی مرکز تعلیمات عمومی دانشگاه شریف در سال ۱۳۵۲ آغاز کرد و تا سال ۱۳۶۶ استادیار در این مرکز مشغول به خدمت بود و از این سال به بعد در دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران پی گرفت و با پشت سر گذاردن مدارج دانشگاهی به اخذ رتبه استادی این دانشگاه نایل شد .

ادامه نوشته

غلامحسین یوسفی

غلامحسین یوسفی از چهره های صاحب نام جامعه فرهنگی و از بزرگترین  ادبای قرن حاضر است او در سال ۱۳۰۶ ش در مشهد به دنیا آمد. پس از اتمام دوران تحصیلات ابتدایی و  متوسطه در مشهد،  در سال 1328 وارد دانشگاه تهران شد و در سال  ۱۳۳۰ دکترای ادبیات فارسی و نیز لیسانس حقوق قضائی و علوم سیاسی گرفت. 

ادامه نوشته

عبدالرسول خیامپور

عبدالرسول تاهباززاده معروف به خیامپور فرزند حاج محمود طاهباز در سال 1277 شمسی در تبریز تولد یافت. پس از تحصیلات مقدماتی عازم تهران شد و با گرفتن دیپلم ادبی از دارالفنون به سال 1306 به خدمت وزارت فرهنگ درآمد. مدتی در اهواز به تدریس در دبیرستان ها اشتغال ورزید. سپس برای ادامه ی تحصیل به تهران برگشت و در سال 1312 از دانشسرای عالی لیسانس فلسفه و ادبیات گرفت و در دارالفنون و دیگر دبیرستان ها به تدریس پرداخت. از سال 1316 تا 1325 سمت مدیری مدرسه ی ایرانیان در استانبول را داشت و در ضمن موفق شد از دانشگاه استانبول دانشنامه ی دکتری بگیرد. پس از آن به تبریز بازگشته و از مهرماه 1326 در دانشگاه تبریز به تدریس پرداخت.

ادامه نوشته

محمد علی اسلامی ندوشن

محمدعلی اسلامی ندوشن در سال 1304 در ندوشن یزد به دنیا آمد
 تحصیلات ابتدایی را نخست در مدرسه ناصرخسرو ندوشن، سپس مدرسه خان یزد، پس از آن به دبستان دینیاری رفت و دبیرستان را تا سوم متوسطه در دبیرستان ایرانشهر یزد گذراند.

آنگاه برای ادامه تحصیل در سال 1323 به تهران عزیمت کرد و بقیه دوره متوسطه را در دبیرستان البرز به پایان رساند، سپس برای ادامه تحصیل وارد دانشکده حقوق دانشگاه تهران شد و به دریافت لیسانس توفیق یافت.

پس از آن به منظور تکمیل تحصیلات به اروپا عزیمت نمود. مدت 5 سال در فرانسه و انگلستان به اندوخته‌های علمی خود افزود و با گذراندن پایان نامه دکترای خود به نام «کشور هند و کامنولث» به دریافت دکترای حقوق بین‌الملل از دانشکده حقوق دانشگاه پاریس نائل آمد

ادامه نوشته

سیمین دانشور

سیمین دانشور در هشتم اردیبهشت ماه سال ۱۳۰۰ در شیراز به دنیا آمد.

تحصیلات ابتدایی و دبیرستان را در مدرسه‌ انگلیسی «مهر آیین» به پایان برد . دانشور  سپس برای تحصیل در رشته‌ زبان و ادبیات فارسی  وارد دانشگاه تهران شد و در سال 1329 با دفاع از رساله خود در مورد  زیبایی شناسی موفق به کسب درجه دکترا از این دانشگاه شد
وی در سال ۱۳۲۹ با جلال آل‌احمد نویسنده نامی ازدواج کرد.

ادامه نوشته

غلامرضا کبیری

غلامرضا کبیری،‌شاعر نامدار گویش مازندرانی،‌سال 1297 در شهرستان ساری متولد شد.

او بعد از گذراندن تحصیلات اولیه به سمت ادبیات و شعر روی آورد و به طبع‌آزمایی در سرودن شعر مازندرانی پرداخت. اشراف او به فرهنگ و فولکلور مازندران سبب شد تا برخی از جاندارترین و ماندگارترین اشعار به گویش مازندرانی از سوی او سروده و بر ذهن و ضمیر مردمان این دیار بنشیند.

ادامه نوشته

پرویز خائفي

پرویز خائفي (زاده ۱۳۱۵ شیراز) شاعر ایرانی اهل شیراز

پرویز خائفی در سال ۱۳۱۵ خورشیدی در شیراز از مادر زاده شد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در زادگاه خود به پایان رسانید و برای ادامة تحصیل وارد دانشکدهٔ ادبیات همان شهر گردید. و به دریافت لیسانس در رشته زبان و ادبیات فارسی، و به تدریس در دبیرستان‌های شیراز اشتغال ورزید. سپس عازم تهران گردید و دورهٔ فوق لیسانس را در علوم اجتماعی گذرانید و به سمت مسئول تبلیغات و انتشارات کمیتهٔ پیکار با بی سوادی منصوب شد. خائفی از آن پس در وزارت فرهنگ و هنربه خدمت پرداخت و یک چند ریاست کتابخانهٔ ملی فارس را عهده دار بود و اکنون ضمن تدریس در دانشگاه‌های آزاد و پیام نور شیراز و چند شهر استان فارس ، سرپرست مرکز حافظ شناسی در آرامگاه حافظ نیز می‌باشد. پرویز خائفی کار شعر و شاعری را از دوران دبیرستان آغاز کرد و از سال ۱۳۲۹ ه. ش با مطبوعات نیز همکاری نمود.

ادامه نوشته

حسینقلی مستعان

حسینقلی مستعان تاریخ تولد : سال ۱۲۸۳ خورشیدی محل تولد : تهران
حسینقلی مستعان پس از اتمام دوره ی دبیرستان در دارالفنون ، مدتی در مدرسهٔ علوم سیاسی به تحصیل پرداخت.
وی کار روزنامه نویسی را از سال 1298 آغاز کرد و از 17 سالگی در روزنامه نیمه رسمی ایران فعالیت داشت و نخستین شعرها و داستانهای کوتاه خود را در روزنامههای " نسیم شمال، اتحاد و روزنامه ایران " منتشر کرد. قصه نویسی را نیز از سال 1314 در مجله " مهرگان " با نام مستعار " ح.م.حمید " آغاز نمود.
او در کار ترجمه هم دست داشت، ترجمه " بینوایان " اثر ویکتور هوگو که از جمله ترجمههای اوست، یکی از بهترین ترجمههای بینوایان به شمار میرود.

ادامه نوشته

منوچهر احترامی

منوچهر احترامی متولد سال 1320 است. در مدارس مروی و دارالفنون دوران تحصیل را طی کرد و از دانشکدۀ حقوق دانشگاه تهران فارغ‌التّحصیل شد.

وى سال‌ها به عنوان طنزنویس با نشریات مختلف همکارى داشت و طى چندسال گذشته اغلب آثارش را در مجله گل‌آقا چاپ مى‌کرد.

طنزنویسی را به طور جدّی از سال 1337 با مجله توفیق آغاز کرد و با مطبوعات دیگر و نیز رادیو و تلویزیون هم همکاری داشت. امضاهای مستعار، «م.پسرخاله»، «الف ـ اینکاره» و ... از امضاهای اوست .

ادامه نوشته

توران میرهادی

 

توران میرهادی استاد برجسته ادبیات کودکان ایران در سال ۱۳۰۶در تهران زاده شد
پدر او از دانشجویان اعزامی به خارج از کشور بود و در رشته مهندسی راه و ساختمان و مکانیک در راه‌ آهن در آلمان درس خوانده بود. مادرش آلمانی بود و مجسمه‌سازی و نقاشی می‌کرد.خانواده میرهادی برای پیشگیری از دچار شدن فرزندشان به بیماری‌های واگیر که در آن زمان بسیار فراوان بود، تابستان‌ها به شمیران می‌رفتند و در چادر زندگی می‌کردند. توران میرهادی در یکی از این چادر‌ها به دنیا آمد و سه ماه از دوران نوزادی خود را زیر چادر، در گهواره گذراند.

ادامه نوشته

علی آقاغفار

علی آقاغفار در سال 1336 در تهران به دنیا آمد
وی فارغ‌التحصیل رشته علوم سیاسی است. آقاغفار از جمله چهره‌های فرهنگی کشور است که در دو حوزه کتاب و روزنامه‌نگاری فعالیت مستمر دارد.

به طوری که وقتی صحبت از کتاب و به خصوص حوزه کودک و نوجوان به میان می‌آید، در کارنامه او  30 جلد کتاب دیده می‌شود و به همین علت چهره‌ای فعال و شناخته شده دارد.

همچنین وقتی به کارنامه روزنامه‌نگاری وی نگاه می‌کنیم، می‌بینیم در......

ادامه نوشته

حمدالله مستوفی

 حمدالله (یا: حمد) بن تاج‌الدّین ابى‌بکربن حمدبن نصر مستوفى قزوینی از مورخان مشهور، شاعر، نویسنده و جغرافیدانان اسلامی در سال 680 قمری در قزوین متولد شد
او از خاندان قدیم مستوفیان قزوین است که نسبش با 14 پشت به حربن یزید ریاحی می‌رسد که در زمان معتصم عباسی در قزوین ساکن شده و دارای شغل دیوانی بوده‌اند.دوران کودکی و نوجوانی حمدالله چندان مشخص نیست ولی ظاهرا وی در زادگاه خود به کسب علم و دانش پرداخته و از نوجوانی سرایش اشعار خویش را آغاز کرده است. حمدالله مستوفی در جوانی علیرغم علاقه فراوان به تاریخ و جغرافیا و شعر و ادب، همانند اسلاف خویش جذب مشاغل دیوانی گشت.

ادامه نوشته

مجدالدین کیوانی

مجدالدین کیوانی در سال ۱۳۱۶ در شهر اصفهان به دنیا آمد
وی مدرک لیسانس ادبیات فارسی را در سال ۱۳۴۰ از دانشسرای عالی دریافت کرد و برای ادامه تحصیل به انگلستان رفت.کیوانی دیپلم تعلیم و تربیت دوزبانه را سال ۱۳۴۴از دانشگاه ویلز انگلستان اخذ کرد و دکترای آموزش زبان‌های خارجی را از دانشگاه ویلز انگلستان در سال ۱۳۴۷ دریافت کرد.

ادامه نوشته

احمد منزوی

احمد منزوی، در سال 1304 در خانواده‌ای روحانی در سامرا به دنیا آمد

پدرش حاج شیخ آقابزرگ تهرانی، نگارنده دایره‌المعارف بزرگ کتابشناسی «الذریعه الی تصانیف الشیعه» و «طبقات اعلام الشیعه» می‌باشد.

احمد منزوی، تا حدود 12 سالگی در سامرای عراق بود و بعد همراه خانواده به نجف رفت و در آن شهر ساکن شد.

وی کلاس ششم ابتدائی را در مدرسه علوی ایرانیان در شهر نجف گذراند و ضمن تحصیل، در مغازه دوزندگی به شاگردی پرداخت.

ادامه نوشته

ابراهيم يونسي

ابراهیم یونسی،نویسنده و مترجم و مورخ تاریخ کردستان و نخستین استاندار کردستان در بعد از انقلاب سال 1305 در شهر بانه متولد شد

 یونسی چنانکه خود در خاطراتش گفته است «در سال 1305 شمسی؛ در شهر بانه ـ قصبة آن روزـ متولد شده‌ام که بر نوار مرزی است. اما این تاریخ ظاهراً درست نیست! شناسنامه دیر به کردستان آمد؛مثل همه‌چیز. سال 1310 یا 1311 بود که شناسنامه برای من گرفتند. یادم هست بر سر سن من بین پدرم و مادربزرگم اختلاف بود. مادربزرگ می‌گفت سنّش را زیاد نوشتی و پدرم می‌گفت درست نوشته. مادربزرگ از نظام اجباری می‌ترسید و می‌خواست تا می‌تواند جریان رفتنم را به سربازی به تعویق بیندازد؛ بنابراین سعی می‌کرد مرا کوچکتر جلوه دهد. خودم با توجه به وقایعی که به یاد دارم؛ خیال می‌کنم دو سه سالی بزرگتر از این سنّی باشم که در شناسنامه آمده است.

ادامه نوشته

ایرج میرزا - جلال الممالک

شاهزاده ایرج میرزا - جلال الممالک - در سال 1253 در تبریز به دنیا آمد پدر و پدربزرگش  هر دو شاعر بودند و ایرج طبع شعری خویش را از آنها به ارث برد . وی فارسی ، عربی و فرانسوی را در تبریز آموخت و در محضر استادانی چون آقا محمد تقی عارف اصفهانی و میرزا نصر الله بهار شیروانی کسب فیض نمود  . در سن شانزده سالگی  ازدواج کرد و سه سال از ازدواجش نگذشته بود که پدر و همسرش را از دست داد .به دربار رفت و در سال 1303 با سمت بازرس کل امور مالیه خراسان رها کرد و به تهران آمد .

ادامه نوشته

محمود کیانوش

محمود کیانوش  در سال 1313 در مشهد دیده به جهان گشود .وی فارغ التحصیل رشته زبان انگلیسی از دانشگاه تهران است

کیانوش   یکی از شاعران معاصر است که اشعاری ساده و بی پیرایه می سراید . اشعار او در وصف انسان و طبیعت است و رابطه آنها بیشتر جنبه تعقل و منطق دارد تا احساس و عاطفه در واقع میتوان گفت شعر کیانوش   بازتاب اندیشه ها و تاملات او درباره انسان و طبیعت است

ادامه نوشته

مهدي سمسار

 ( ملیت: ایرانی  قرن:14)  مهدي سمسار متولد 1307ه.ش در بوشهر، پس از اخذ ديپلم درشيراز، وارد دانشگاه تهارن شدو تحصيل را تا اخذ دكتري دارو سازي ادامه داد. و در كنار آن به اخذ ليسانس روزنامه نگاري نايل آمد. ترجمه آثاري چون نجات اصفهان و قرن من از آثار اوست. وي در 25 دي 1383 درگذشت.
گروه : علوم انساني
رشته : روزنامه نگاري

ادامه نوشته

اسماعیل سعادت

اسماعیل سعادت (متولد ۱۳۰۴، خوانسار)، نویسنده و مترجم ایرانی، عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی، مدیر گروه دانشنامهٔ زبان و ادب فارسی فرهنگستان زبان و ادب فارسی‌ و عضو شورای عالی ویرایش سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران است.

عبدالحمید آیتی

استاد عبد الحميد آيتي به سال 1305 شمسي در شهر عالم پرور بروجرد ديده به  جهان گشود. وي كسب علم را ابتدا از مكتبخانه ها آغاز نمود و سپس راهي مدرسه گرديد. در مهر 1320 وارد دبيرستان شد و در سال سوم دبيرستان بنا به علاقه راهي مدرسه علميه نوربخش گرديد. تحصيلات حوزوي ايشان را در سال 1324 به شهر  مقدس قم كشاند و در مهر ماه 1325 در آزمون دانشكده معقول و منقول (الهيات) دانشگاه تهران پذيرفته و در خرداد 1328 به اخذ درجه ليسانس نائل آمد و پس از استخدام در وزارت فرهنگ، مدتي در شهرهاي اين مرز و بوم به معلمي پرداخت

ادامه نوشته

سید علی صالحی

سید علی صالحی در ۱ فروردین ۱۳۳۴ در روستای مَرغاب از توابع ایذه بختیاری در استان خوزستان در خانواده‌ای کشاورز به دنیا آمد. پدر او کشاورز، شاعر و شاهنامه خوان بود. و در سال ۱۳۴۰ به دلیل شیوع حصبه در مرغاب همراه با خانواده به مسجد سلیمان اقامت کرده و در سال ۱۳۴۷ در همان شهر وارد دبیرستان شد. در سال ۱۳۵۳ به دلایل تنبیه و تهدید از سوی مدرسه و مقامات ترک تحصیل می‌کند و یک سال بعد باز به مدرسه برگشته و دیپلم ریاضی را می‌گیرد.

ادامه نوشته

صادق چوبک

صادق چوبک زاده تیرماه ۱۲۹۵ در بوشهر نویسنده ایرانی است.

وی به همراه صادق هدایت از پیشگامان داستان نویسی مدرن ایران است. از آثار مشهور وی مجموعه داستان انتری که لوطی اش مرده بود و رمانهای سنگ صبور و تنگسیر نام برد.

از روی رمان تنگسیر فیلمی به همین نام با بازی بهروز وثوقی ساخته شده‌است.

ادامه نوشته

رضی آرتیمانی

رضی آرتیمانی شهرت میرمحمد متخلص به رضی از شاعران و عارفان مشهور زمان صفویه است که در سال ۹۷۸ قمری در روستای آرتیمان از توابع تویسرکان بدنیا آمد.

میر رضی در سال ۱۰۳۷ هجری قمری (۱۰۰۵ش)دیده از جهان فرو بست او را در محل خانقاهش بخاک سپردند. آرامگاه او در تویسرکان قرار دارد.

ادامه نوشته

ابو نصر علی بن احمد اسدی طوسی

حکیم ابو نصر علی بن احمد اسدی طوسی از شعرای برجسته سبک خراسانی در قرن پنجم هجری و از حماسه سرایان مشهور ایران است . تواد وی در اواخز قرن چهارم هجری و حدود 379 - 390 هجری -  جوانی او همزمان با بر افتادن غزنویان و روی کار امدن سلاجقه بود . اوضاع آشفته ای که به خاطر این تحولات به وجود آمده بود موجب عزیمت اسدی به محیطی آرام و بی سرو صدا شد .

ادامه نوشته

میر سید علی همدانی زاده

میر سید علی همدانی زاده: ۱۲ رجب ۷۱۴ هجری قمری همدان - درگذشت: ذیحجه ۷۸۶ هجری قمری، عارف، عالم، شاعر ایرانی قرن هشتم و از مبلغان عمده اسلام در کشمیر هند و از بزرگان سلسله کبرویه بود. بیش از ۱۱۰ اثر به وی منسوب است. از وی بعنوان «امیر کبیر» و «شاه همدان» نیز نام برده شده‌است. بنا به برخی تحقیقات سید روح الله خمینی از نوادگان وی می‌باشد.[ پدر وی حاکم همدان و از سادات حسینی بود. وی برای تبلیغ اسلام سفرهای دریایی و زمینی مختلفی انجام داد از جمله: حجاز و سایر نقاط عربستان مشهد، اغلب شهرهای آسیای میانه، قفقاز، آذربایجان، سریلانکا، تبت، اما مهمترین اثر وی در کشمیر ثبت شد است. وی دو بار طی سالهای به کشمیر سفر کرد و در محله‌ای بنام علائ الدین پوره در شهر سرینگر کنونی در کنار رودخانه جهلم مستقر شد. قطب الدین از سلسله شاهمیری بر آن منطقه حکومت می‌کرد.

ادامه نوشته

استاد اسماعیل آشتیانی (شعله)

اسماعیل آشتیانی ، متخلص به « شعله » در سال 1271 قدم به عرصه هستی نهاد. علوم ابتدایی را در مدرسه ی اسلام به پایان رسانید. آن گاه برای تکمیل تحصیلات در دارالفنون به تحصیل ادامه داد و در میان دروس ، در نقاشی بهترین شاگرد شناخته شد. پس از اتمام تحصیلات به فکر تکمیل هنر نقاشی افتاد. او در سال 1295 در این رشته به دریافت دیپلم نایل آمد. او پس از یک سال به معاونت استاد خود کمال الملک برگزیده شد ، بعد از آن که کمال الملک به نیشابور رهسپار گردید و ترک خدمت نمود ، وی ریاست و مدیریت صنایع مستظرفه را عهده دار شد. آشتیانی در سال 1309 به منظور مطالعه در هنرهای زیبا به اروپا رفت و پس از دو سال به ایران مراجعت کرد و در دانشسرای عالی و سپس در دانشکده فنی به تدریس مشغول شد. بعد از آن در سال 1324 با کمک عده ای از هنرمندان ، انجمن هنرمندان ایران را تاسیس کرد و پس از چند ماه به ریاست آن انتخاب شد. او همچنین هنرستانی به نام هنرستان کمال الملک بنیاد نهاد. استاد اسماعیل آشتیانی سرانجام در سال 1349 در تهران به درود زندگی گفت.

ادامه نوشته

ارزقي هروي

ابوبكر زين العابدين بن اسماعيل وراق هروي ،ابوبکر ملقب به زین الدین ، معروف به حکیم ارزقی پسر اسماعیل وراق هروی بود وی از شاعران قوی دست نيمه دوم سده پنجم  هجری و از مریدن خواجه عبدالله انصاری بوده است و در مدح خواجه نيز ابياتي گفته است.

پدرش  اسماعیل وراق است  که فردوسی هنگام فرار از غزنین به طوس 6 ماه در خانه او متواری شد 

ارزقی در زمان حکومت شمس الدین طغانشاه سلجوقی ، تقربی تمام یافت و از ندیمان آن شاهزاده شمرده می شد و چندین رساله به نام او نوشته که معروفترین آنها الفیه و شلفیه است .

ادامه نوشته